Γενική Συνέλευση: το Υπουργείο προκαλεί!!

ΤΕΡΜΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ ΤΟΥ ΥΠ.ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Χτες, Πέμπτη 27/3 δεκάδες φοιτητικοί Σύλλογοι από την Αθήνα και την Πάτρα, που τελούσαν υπό κατάληψη, πραγματοποίησαν πορεία προς το Υπουργείο Παιδείας με αίτημα την μη εφαρμογή-απόσυρση του νέου νόμου-πλαίσιο. Την ίδια στιγμή δεκάδες Τμήματα σε όλη την Ελλάδα (μεταξύ των οποίων και η Ιατρική Αθήνας) διατυπώνουν ξεκάθαρα την ένστασή τους στη συγκρότηση λίστας συγγραμμάτων πετώντας το Προεδρικό Διάταγμα στον κάλαθο των αχρήστων. Σύσσωμο το φοιτητικό και πανεκπαιδευτικό κίνημα σε όλη την χώρα συνεχίζει να παλεύει για την απόσυρση του νόμου.
Απέναντι σε όλα αυτά το Υπουργείο όχι μόνο δήλωσε στους φοιτητές πως πρόθεσή του είναι να εφαρμόσει τη λίστα συγγραμμάτων και τον πρότυπο εσωτερικό κανονισμό, αλλά εντείνει την αυταρχική του πολιτική στο χώρο της εκπαίδευσης. Ακριβώς επειδή βλέπει πως η προθεσμία που είχε δώσει στα Ιδρύματα για να εφαρμόσουν τη λίστα συγγραμμάτων λήγει σε τρεις μέρες χωρίς εντυπωσιακά θα λέγαμε αποτελέσματα, επιλέγει με άλμα προς τα εμπρός να θεσπίσει διατάξεις που «τιμωρούν» τα Ιδρύματα που δεν «συμμορφώνονται» με οικονομικές και διοικητικές κυρώσεις. Για αυτό επιλέγει τώρα να καταθέσει τον πρότυπο εσωτερικό κανονισμό στην Σύνοδο των Πρυτάνεων εκβιάζοντας τα Ιδρύματα με τον κίνδυνο της υποχρηματοδότησης.
Αλλά η ιστορία γράφεται διαφορετικά!
Ο νόμος-πλαίσιο δεν εφαρμόζεται έναν χρόνο μετά την ψήφισή του ακριβώς επειδή είναι πλήρως απονομιμοποιημένος από το σύνολο του φοιτητικού και πανεκπαιδευτικού κινήματος. Όπως ακριβώς η ψήφιση του νομοσχεδίου τότε δεν κατάφερε να κοπάσει την αναταραχή των 3οο καταλήψεων, αλλά μετέφερε ακριβώς την ίδια αναταραχή στο εσωτερικό των σχολών, έτσι και τώρα ο Πρότυπος εσωτερικός κανονισμός δεν μπορεί να κοπάσει την ένταση στο εσωτερικό του Πανεπιστημίου. Αντικειμενικά οδηγεί την μάχη στο μέρος που πρωτοδόθηκε, στους δρόμους.
Ως Σύλλογος Φοιτητών Ιατρικής Αθήνας όχι απλά πρωτοστατήσαμε στις δύο φοιτητικές εκρήξεις της προηγούμενης περιόδου, αλλά ήμασταν και αυτοί που πάντα αποτελούσαμε διεγέρτη των φοιτητικών κινητοποιήσεων. Και αυτό γιατί σε αυτόν τον σύλλογο κανείς πλέον δεν πείθεται πως οι συλλογικοί αγώνες δεν κερδίζουν. Από τις 1200 θέσεις για ειδικότητα μέχρι το κεκτημένο των 5 πτυχιακών εξετάσεων, από την χορήγηση δωρεάν στηθοσκοπίων μέχρι τα γεγονότα στην ΠΑΦΥΣ και τις μαζικές αναβαθμολογήσεις εκεί, όλα κατακτήθηκαν από τους αγώνες του Συλλόγου μας.
Και όμως κάποιοι συνεχίζουν να παίζουν προεκλογικά παιχνίδια στις πλάτες των φοιτητών. ΔΑΠ, ΠΑΣΠ και ΠΚΣ προσπαθούν να πείσουν (ο καθένας για ιδίους λόγους) στο Δ.Σ. της Τετάρτης πως ο ΣΦΙΑ δεν πρέπει να συμμετέχει στην κινητοποίηση! Πως ο ΣΦΙΑ δεν έχει τίποτα να κερδίσει με το να βγει τώρα στο δρόμο μαζί με τους υπόλοιπους φοιτητικούς Συλλόγους! Εμείς απαντάμε: «η σκακιέρα ξαναστήθηκε και πρέπει όλοι να πάρουν ξεκάθαρη θέση, γιατί στη Γενική Συνέλευση την Τρίτη 1/4 ο ΣΦΙΑ θα κάνει την κίνησή του»!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 1/4

ΑΡΙστερή Συσπείρωση
Συμμετέχουμε-στηρίζουμε Ενωτική Πρωτοβουλία ΑΡΙ.Σ.-Π.Α.Φ
Ε.Α.Α.Κ.

Γενική Συνέλευση: Αν όχι τώρα, πότε;;;

ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Η συνέλευση της Τρίτης διεξάγεται σε μια συγκυρία όπου όλη η χώρα κινείται στο ρυθμό των απεργιακών κινητοποιήσεων από τη μεριά των εργαζομένων. Οι μαζικές πορείες στο κέντρο της Αθήνας αποτελούν πλέον συχνό φαινόμενο, ενώ οι συνεχιζόμενες απεργίες των εργαζομένων στη ΔΕΗ, στον τομέα της καθαριότητας και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κάνουν πλέον κατανοητό στον καθένα ότι η μάχη που δίνεται θα γίνεται όλο και περισσότερο σφοδρή.

Γιατί όμως να ασχολούνται οι φοιτητές με το ασφαλιστικό;
Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση δεν είναι μια αλλαγή που θα πλήξει μόνο τους τωρινούς εργαζόμενους. Είναι μια αλλαγή που έρχεται κυρίαρχα να επιτεθεί στα δικαιώματα της επόμενης γενιάς εργαζομένων, να συνδράμει στη γενικότερη επίθεση στα επαγγελματικά δικαιώματα της νεολαίας και να προετοιμάσει τη νεολαία πριν την ένταξη της στην εργασία για ένα αβέβαιο μέλλον, όπου θα δουλεύει ανασφάλιστα με όρους μαύρης εργασίας και μικρότερους μισθούς. Από την άλλη μεριά, η μείωση των συντάξεων σε συνδυασμό με την αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση έρχονται να συμπληρώσουν το τοπίο της μεταρρύθμισης και να δείξουν ξεκάθαρα την πρόθεση της κυβέρνησης να δημιουργήσει αρμονικά την μελλοντική γενιά των 700 ευρώ της ανασφάλιστης εργασίας και (στην καλύτερη περίπτωση) των χαμηλών συντάξεων.

Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον φοιτητή Ιατρικής;
Ειδικά για τον χώρο των γιατρών, η επίθεση στα ασφαλιστικά και επαγγελματικά δικαιώματα περνά μέσα από συγκεκριμένους κόμβους. Η συγχώνευση του Ταμείου των γιατρών (ΤΣΑΙ) με άλλα ταμεία από τα οποία έχουν κλαπεί χρήματα όλα τα προηγούμενα χρόνια δίνει πάτημα σε λογικές αύξησης των εισφορών και μείωσης των συντάξεων, στο όνομα της βιωσιμότητας του Ταμείου. Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο δεν προβλέπει καμία ασφάλιση στο μεγάλο κομμάτι των αποφοίτων ιατρικής που δουλεύει ανασφάλιστα, πριν την ένταξη του στην ειδικότητα, σε θέσεις κυρίως ιδιωτικού τομέα. Για τους συγκεκριμένους απόφοιτους δεν υπάρχει καμία εισφορά στο Ταμείο από τη μεριά κράτους και εργοδότη. Το νομοσχέδιο δεν προβλέπει για τους συγκεκριμένους απόφοιτους (όπως και για την πλειοψηφία άλλωστε των ανασφάλιστων εργαζομένων της χώρας) καμία ασφάλιση αλλά και καμία συμμετοχή τους στο Ταμείο απ’ το οποίο θα καλύπτονται μελλοντικά.
Πέρα όμως από το μέτωπο του ασφαλιστικού, ο Σύλλογος βρίσκεται απέναντι και σε εξελίξεις στον Τομέα της Υγείας. Παράλληλα λοιπόν με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, έρχεται στην επιφάνεια και σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας για τη δημιουργία Πρωτοβάθμιου Συστήματος Περίθαλψης, το οποίο θα απαρτίζεται από γιατρούς περιορισμένων ειδικοτήτων οι οποίοι θα δουλεύουν με πολύ χειρότερους όρους εργασίας, χτυπημένοι και από τις διατάξεις της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Μπροστά σε ένα σχέδιο νόμου που ρίχνει συνολικά την ποιότητα της Περίθαλψης και χτυπά τα εργασιακά δικαιώματα της επόμενης γενιά γιατρών είναι αναγκαίο ο Σύλλογος να πάρει θέση και να εναντιωθεί στην κατάθεση ενός νομοσχεδίου που απαξιώνει ακόμη περισσότερο το ρόλο του ΕΣΥ και των εργαζομένων σε αυτό.

Απέναντι στην συνολική επίθεση της κυβέρνησης σε εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, το φοιτητικό κίνημα και ο Σύλλογός μας καλείται να απαντήσει. Η οργανωμένη συμμετοχή των Συλλόγων στις κινητοποιήσεις και ο συντονισμός τους με τους εργαζόμενους έρχεται ως αναγκαιότητα όχι μόνο λόγω των προηγούμενων κινημάτων και των νικών που αυτά πέτυχαν, αλλά και γιατί θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα του φοιτητικού κινήματος να δώσει το παρόν σε μια επόμενη μάχη στην Εκπαίδευση και έχοντας μπλοκάρει την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο να πετύχει την ολική ανατροπή του.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΦΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 18/3, ΩΡΑ 12 ΣΤΟ ΝΑΒΟ
Αποφασίζουμε διήμερη κατάληψη της σχολής και συμμετοχή του ΣΦΙΑ στην Πανεργατική απεργία στις 19/3

ΑΡΙστερή Συσπείρωση
Συμμετεχουμε – στηρίζουμε την Ενωτική Πρωτοβουλία ΑΡΙ.Σ. – Π.Α.Φ.
Ε.Α.Α.Κ.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ

Δουλειά μέχρι το θάνατο ή
Αγώνας μέχρι τη νίκη;

Η έννοια της ασφάλισης αφορά στην υποχρέωση και ευθύνη της πολιτείας για παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και σύνταξης στον εργαζόμενο ή σε όποιον λόγω γήρατος, ασθένειας, ανεργίας, εργατικών ατυχημάτων αδυνατεί να εργαστεί.
Τα μοντέλα λειτουργίας των ασφαλιστικών ταμείων όπως έχουν διαμορφωθεί παγκοσμίως είναι:
Ø Κοινωνικό-Διανεμητικό
Ø Κεφαλαιοποιητικό -Ανταποδοτικό-Ιδιωτικό
Στην Ελλάδα το ασφαλιστικό σύστημα είναι κοινωνικό. Βασίζεται στην αλληλεγγύη των γενεών. Οι τωρινοί εργαζόμενοι με τις εισφορές τους χρηματοδοτούν τους απόμαχους της δουλειάς. Η χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων είναι τριμερής:από το κράτος, τον εργοδότη και τον εργαζόμενο.
Η άλλη εκδοχή του ασφαλιστικού(κεφαλαιοποιητικό σύστημα) εγκαλεί τον καθένα ως άτομο να βάλει στην άκρη κάποια χρήματα, με ή χωρίς την συμβολή του κράτους στη διαδικασία αυτή, που θα επενδύονται «κατάλληλα», ώστε να τα βρει ως σύνταξη όταν μεγαλώσει. Η ασφάλιση, δηλαδή παίρνει την μορφή ατομικής αποταμίευσης και επένδυσης. Εύκολα, λοιπόν προκύπτει ότι το πρώτο μοντέλο λειτουργεί προς το συμφέρον των εργαζομένων γιατί υπάρχει δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης και κατοχύρωσης σε αντίθεση με το δεύτερο που προωθεί την εξατομίκευση των εργαζομένων και τη διάσπαση του εργατικού κινήματος.

Η θεωρία των τριών πυλώνων
Βασική στρατηγική κατεύθυνση για το ασφαλιστικό,
που επικυρώθηκε στην Ευρώπη με την οδηγία 41/2003 της Ε.Ε.
Ø 1ος πυλώνας:ολοένα και χαμηλότερες
εγγυημένες από το δημόσιο συντάξεις
Ø 2ος
πυλώνας:μορφές επαγγελματικής ασφάλισης που λειτουργούν με κεφαλαιοποιητικό και
ανταποδοτικό τρόπο
Ø 3ος πυλώνας:ατομική
ασφάλιση, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με τη μορφή ατομικών ασφαλιστικών
συμβολαίων, όπως αυτά που μπορεί να συνάψει κανείς σε μια ασφαλιστική
εταιρεία.
Βασική φιλοσοφία του συστήματος αυτού είναι η μείωση του τμήματος
των αποδοχών που είναι κρατικά εγγυημένο και αναδιανεμητικό και αύξηση αυτού που
προέρχεται από κεφαλαιοποιητικά προγράμματα. Έτσι αυξάνεται το κόστος για τους
εργαζόμενους αλλά και η ανασφάλεια για μια αξιοπρεπή σύνταξη.

Άρχισαν τα όργανα….
Η επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα δεν είναι πρωτοφανής Βρίσκεται σε σύμπνοια με την κατεύθυνση που προωθείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (θεωρία των 3 πυλώνων)και στην χώρα μας βρήκε τους εκφραστές της ήδη από το 1992, οπότε και έγινε η πρώτη τομή με τον νόμο Σιούφα. Την ίδια πολιτική ακολούθησε και το ΠΑΣΟΚ τον Απρίλη του 2001(προτάσεις Γιαννίτση)που ύστερα από ένα πρωτοφανές απεργιακό κύμα αποσύρθηκαν. Παρά τις αντιδράσεις ένα χρόνο μετά και με την συναίνεση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας το ΠΑΣΟΚ ψήφισε το νόμο Ρέππα. Συνολικά αυτό που επιχειρήθηκε ήταν:
Ø αύξηση του εργάσιμου χρόνου από τα 35 στα 37 χρόνια χωρίς όριο ηλικίας
Ø αποχαρακτηρισμός επαγγελμάτων από τα βαρέα και ανθυγιεινά
Ø τζογάρισμα αποθεματικών των ταμείων
Ø μείωση συντάξεων και επιδομάτων.

Η Ν.Δ. σήμερα κινούμενη στο ίδιο μήκος κύματος έρχεται να ολοκληρώσει τις επιμέρους αλλαγές των προηγούμενων χρόνων. Ενώ προεκλογικά δεν τολμούσαν να αναφέρουν τίποτα για ασφαλιστική μεταρρύθμιση τώρα από την κυβερνητική τους θέση παρουσιάζουν την μεταρρύθμιση αυτή ως αναγκαία προκειμένου να «εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των ταμείων». Η Ν.Δ. επιστρατεύοντας μια σειρά από ψευτοεπιχειρήματα προσπαθεί να μετατοπίσει τις ευθύνες για προβλήματα που η ίδια δημιούργησε στις πλάτες των εργαζομένων.

Ο εξηντάρης είναι ένας νέος…
. .της εποχής…
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι βασικό ρόλο στην βιωσιμότητα των ταμείων παίζει η αναλογία εργαζόμενων-συνταξιούχων και επειδή το ποσό των εισφορών μειώνεται λόγω επιδείνωσης δημογραφικών όρων(οι συνταξιούχοι είναι περισσότεροι από τους εργαζομένους)αδυνατούν πλέον να παρέχουν τις συντάξεις. Αυτό όμως που αποκρύπτεται είναι:
Ø η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας που είναι και κυρίαρχος ανασταλτικός παράγοντας στην βιωσιμότητα των ταμείων. Όταν π.χ. ο απόφοιτος Ιατρικής δουλεύει part-time(π.χ. γηπεδάκια) όσο βρίσκεται στην αναμονή για την ειδικότητα όχι ως μισθωτός μα με δελτίο παροχής έργου, ο εργοδότης παύει να πληρώνει την εισφορά ασφάλισης που την πληρώνει ο εργαζόμενος ως ελεύθερος επαγγελματίας.
Ø Ο τεράστιος αριθμός ανασφάλιστων μεταναστών. Αν τα 2.000.000 μεταναστών είχαν ασφαλιστεί, άμεσο επακόλουθο θα ήταν η μεγάλη αύξηση των συνολικών εισφορών.
Αυτά τα γεγονότα αποτελούν όμως πολιτική επιλογή της κυβέρνησης που δημιουργεί οικονομικό πρόβλημα στα ταμεία από τη στιγμή που χάνονται μεγάλα ποσά εισφορών, εντείνει την εκμετάλλευση και την ανασφάλεια και αυξάνει την κερδοφορία του κεφαλαίου.



Δεν χρωστάω σε κανέναν…
Με την ίδια λογική η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι το πρόβλημα στα ταμεία το δημιουργούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και γι’ αυτό πρέπει να αυξηθούν οι εισφορές τους. Αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα!! Όπως αναφέρθηκε και στην αρχή του κειμένου η χρηματοδότηση των ταμείων προέρχεται από το κράτος, τον εργοδότη και τον εργαζόμενο. Ωστόσο το κράτος χρωστάει τεράστια ποσά στα ταμεία. Το 1% του ΑΕΠ που υποχρεούται να καταβάλει δεν το έχει παραδώσει ποτέ μέχρι σήμερα ολόκληρο. Επιπλέον έχουν θεσπιστεί νόμοι που απαλλάσσουν τους εργοδότες από μερίδιο των εισφορών τους στα ταμεία και παρά το γεγονός ότι ο πλούτος των επιχειρήσεων συνεχώς αυξάνεται δεν γίνεται καθόλου λόγος για αύξηση των εργοδοτικών εισφορών.

Πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι…
Η επένδυση των αποθεματικών των ταμείων στο χρηματιστήριο παρουσιάζεται ως απαραίτητη για την κερδοφορία των ταμείων και την συνολική ανάπτυξη της οικονομίας. Έχει όμως αποδειχθεί πως το τζογάρισμα στο χρηματιστήριο μόνο προς όφελος των εργαζομένων δεν είναι. Αντίθετα, μάλιστα οδηγεί σε καταλήστευση των ταμείων. Νωπές είναι άλλωστε οι μνήμες από τα σκάνδαλα των ομολόγων και του Χρηματιστηρίου.

….και ο χορός καλά κρατεί…
Ανάμεσα στις άλλες κινήσεις της κυβέρνησης που έχουν την ίδια λογική με τις μεταρρυθμιστικές προτάσεις προηγούμενων χρόνων υπάρχει και η κατεύθυνση της ενοποίησης των ταμείων(γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι). Με το πρόσχημα της αλληλοβοήθειας των ταμείων η κυβέρνηση προβαίνει στην ενοποίηση των ταμείων αυτών κίνηση που στην πραγματικότητα θα λειτουργήσει ως μοχλός για την επιδείνωση και την πίεση προς τα κάτω των όποιων ασφαλιστικών κατακτήσεων είχαν οι εργαζόμενοι. Πέρα από το γεγονός ότι η κυβέρνηση θεωρεί πως θα αποσπάσει ευκολότερα την συναίνεση από τους συγκεκριμένους εργαζόμενους, εστιάζει στην ενοποίηση των συγκεκριμένων ταμείων σε μια προσπάθεια εφαρμογής του τρίτου πυλώνα. Τα επαγγέλματα του γιατρού, μηχανικού, νομικού είναι από τα πλέον προσοδοφόρα και άρα η στροφή προς την ιδιωτική ασφάλιση πιο εύκολη σε σχέση π.χ. με τους μισθολογικά συμπιεσμένους ασφαλισμένους στο Ι.Κ.Α.

Αφιερωμένο ειδικά στους γιατρούς….
Το ΤΣΑΥ είναι ένα από τα πλέον «υγιή» ταμεία αν σκεφτούμε ότι διατηρεί μια καλή ισορροπία μεταξύ ασφαλισμένων-συνταξιούχων, διαθέτει αποθεματικά και περιουσία που στο άμεσο μέλλον δεν φαίνεται να παρουσιάζουν πρόβλημα,
καλύτερες παροχές και μεγαλύτερες συντάξεις. Παρόλα αυτά παρουσιάζει αναλογιστικά ελλείμματα που οφείλονται στην εισφοροδιαφυγή κράτους και εργοδοσίας, που προκειμένου να καλυφθεί προτείνεται αύξηση εισφορών και μείωση συντάξεων. Επιπρόσθετα , το μέλλον για το ταμείο διαγράφεται δυσοίωνο αν συνεχιστεί η καθυστέρηση ένταξης νέων ασφαλισμένων γιατρών στην αγορά εργασίας που οφείλεται τόσο στην μεγάλη αναμονή για έναρξη ειδικότητας όσο και στην «μαύρη» και ελαστική εργασία.

Η κατεύθυνση, επομένως, για ενοποίηση θα σημάνει τραγικές εξελίξεις για τα μέλη
των 3 ταμείων:
Ø Μείωση συντάξεων
Ø Συμπίεση των νέων ασφαλισμένων στα χαμηλά κλιμάκια με συντάξεις 400-500 ευρώ
Ø Αύξηση ορίων ηλικίας και εισφορών
Επί της ουσίας τα κενά από τα κλεμμένα κράτους και εργοδοσίας θα καλυφθούν από τις εισφορές εργαζομένων άλλων κλάδων.

Για την ασφάλιση υγείας…
Οι κλάδοι της ασφάλισης (σύνταξη και περίθαλψη) είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με το υπάρχον σύστημα υγείας, πηγές χρηματοδότησης του οποίου είναι: ο κρατικός προϋπολογισμός, η κοινωνική ασφάλιση και οι ιδιωτικές πληρωμές. Και ενώ ο κλάδος υγείας των ταμείων είναι πλεονασματικός μέχρι το 1992 μετατρέπεται σε ελλειμματικό λόγω αύξησης των νοσηλίων. Επίσης πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι η κοινωνική ασφάλιση χρηματοδοεί σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό τις δαπάνες υγείας. Όλο και μεγαλύτερα ποσά διοχετεύονται από τα ταμεία σε ιδιωτικά συμβεβλημένες κλινικές, σε διαγνωστικά κέντρα και φαρμακευτικές δαπάνες. Κατά συνέπεια δημιουργούνται τεράστια ελλείμματα τα οποία προτείνεται να καλυφθούν με αύξηση εισφορών, πλαφόν, συνασφάλιση….Ταυτόχρονα οι ιδιωτικές δαπάνες είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη. Αποτέλεσμα είναι ένα άδικο σύστημα περίθαλψης που πρέπει να μας συσπειρώσει γύρω από αιτήματα για:κατάργηση κλάδων υγείας ταμείων και ενσωμάτωση στον κλάδο σύνταξης, ενσωμάτωση δομών υγείας των ταμείων στο ΕΣΥ, χρηματοδότηση του συστήματος υγείας με δίκαιο φορολογικό σύστημα αναδιανεμητικού χαρακτήρα.

….σήκω απ ’τη θέση σου….

Η μάχη του ασφαλιστικού δεν αφορά μόνο τους ήδη εργαζόμενους αλλά κυρίως την νέα γενιά. Η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει την γενιά των 700 ευρώ και της ανασφάλιστης εργασίας, σχέδιο που προωθείται κυρίως με την ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων . Η ανεργία, η απαξίωση των πτυχίων, η part-time εργασία, η αντικατάσταση της μισθωτής εργασίας με δελτία παροχής έργου, η υποασφάλιση περιορίζουν τις εισφορές των εργοδοτών και σαν αποτέλεσμα πέρα από τη μείωση των μελλοντικών συντάξεων μειώνεται ή και δεν καλύπτεται η ποιότητα της παρεχόμενης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ειδικά αν ισχύσει η ρύθμιση σύμφωνα με την οποία θα διακόπτεται η ασφάλιση υγείας σε όσους έχουν λιγότερα από 100 ένσημα το χρόνο, το κομμάτι των νέων εργαζομένων που λειτουργεί κυρίως με ελαστικές σχέσεις θα χτυπηθεί. Ο νέος εργαζόμενος στερείται, δηλαδή, του δικαιώματος για υγειονομική κάλυψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε περίπτωση ασθένειας. Ήδη από τα 2 τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου τύπου εργαζόμενου μέσα από την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση-ατομικός φάκελος προσόντων, ειδίκευση, διάσπαση και απαξίωση πτυχίων. Αυτή η λογική της ανταποδοτικότητας και του ανταγωνισμού επιχειρείται να περάσει και στο χώρο της ασφάλισης που γίνεται μοχλός εξατομίκευσης των εργαζομένων. Κατασκευάζεται δηλαδή ένας νέος τύπος εργαζόμενου που είναι πειθήνιος, υπάκουος, που αξίζει και δεν δικαιούται και διαπραγματεύεται ατομικά τα συμφέροντά του. Ο ατομικός δρόμος έχει όμως τα όριά του. Η πραγματική λύση βρίσκεται στην συλλογική κατοχύρωση που είναι η πιο ασφαλής ατραπός μιας και θέτει πραγματικά αναχώματα στην αναδιάρθρωση, δίνει την δυνατότητα στους νέους εργαζόμενους να απολαύσουν ως minimum τα ήδη κεκτημένα και τους κάνει να αντιληφθούν τους εαυτούς τους ως κομμάτι μιας κοινότητας με όμοια χαρακτηριστικά που τους βάζει σε τροχιά να παλέψουν για τα αιτήματά τους. Το δρόμο τον έχουν ήδη δείξει οι μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις όπου η οργή και η ενότητα του εργατικού κινήματος οδήγησε σε απόσυρση των προτάσεων Γιαννίτση, καθώς και οι μαζικότατες απεργίες του αμέσως προηγούμενου διαστήματος(13/12,13/2). Και έπεται συνέχεια…..

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Ø Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
Ø Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς
Ø Αυξήσεις στις συντάξεις εξαθλίωσης
Ø Κατοχύρωση δημόσιου, καθολικού, αναδιανεμητικού χαρακτήρα της ασφάλισης
Ø Νομιμοποίηση και ένταξη στην κοινωνική ασφάλιση όλων των μεταναστών
Ø Διεύρυνση των βαρέων και ανθυγιεινών

ΟΧΙ στην ανασφαλή και ανασφάλιστη εργασία
ΟΧΙ στην αύξηση ορίων συνταξιοδότησης
ΟΧΙ στο τζόγο με τα αποθεματικά των ταμείων
ΤΕΡΜΑ στην εισφοροδιαφυγή κράτους και εργοδοτών

ΑΡΙστερή Συσπείρωση
Συμμετέχουμε-Στηρίζουμε Ενωτική Πρωτοβουλία ΑΡΙΣ-Π.Α.Φ.
Ε.Α.Α.Κ.

Πυλώνες ασφαλιστικής μεταρρύθμισης

Περι Ασφαλιστικού

Τις τελευταίες μέρες και εν όψει της κατάθεσής του στη Βουλή, το νομοσχέδιο για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Ας δούμε όμως συνοπτικά τι ακριβώς προβλέπει το εν λόγω
νομοσχέδιο:
1. Τη σύσταση πέντε ταμείων κύριας ασφάλισης, έξι επικουρικής και δύο πρόνοιας, προβλέπει το νομοσχέδιο που έχει έτοιμο το υπουργείο. Τα πέντε κύρια ταμεία θα είναι το ΙΚΑ ο ΟΑΕΕ, ο ΟΓΑ, το Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Αυταπασχολούμενων και το Ενιαίο Ταμείο Εργαζομένων στα ΜΜΕ. Η κυβέρνηση προτίθεται να δημιουργήσει χωριστό Ταμείο δημοσίων υπαλλήλων, με άλλο νομοσχέδιο. Η συνένωση των ταμείων βρίσκεται στην κατεύθυνση της προσπάθειας κάλυψης των χρεών των ταμείων από τα αποθεματικά των υγιών ταμείων .Το πρόβλημα έχει δημιουργηθεί από την μη καταβολή των εισφορών από το κράτος και τους εργοδότες καθώς και από τζογάρισμα των αποθεματικών στο χρηματιστήριο. Η ενοποίηση προάγει την υποβάθμιση της ποιότητας ασφάλισης που παρέχουν τα λεγόμενα «υγιή ταμεία» και την εξίσωση προς τα κάτω.
2. Περικόπτεται σε μεγάλο βαθμό το ευνοϊκό καθεστώς των μητέρων. Το όριο ηλικίας των μητέρων ανηλίκων αυξάνεται κατά πέντε έτη, από το 50ό στο 55ο έτος της ηλικίας. Ουδέν σχόλιον.
3. Καταργούνται όλες οι συνταξιοδοτήσεις σε ηλικία κάτω 60 ετών, ενώ καθιερώνονται οικονομικά αντικίνητρα που καθιστούν «οικονομικά ασύμφορη» την πρόωρη συνταξιοδότηση. Η σύνταξη θα μειώνεται κατά 8% για κάθε έτος προ του ορίου ηλικίας που θα συνταξιοδοτείται ο ασφαλισμένος. Με πρόσχημα την αύξηση του προσδόκιμου ζωής των εργαζομένων και αποκρύπτοντας την τεράστια αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων επιχειρείται παράταση του εργασιακού βίου με στόχο την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων και την μείωση των προσδοκιών που ο κάθε εργαζόμενος θα έχει από την εργασία του και κατ’ επέκταση και ο κάθε φοιτητής από το πτυχίο του.
4. Το νομοσχέδιο θα προβλέπει περίοδο χάριτος ως το 2013, δηλαδή όσοι συνταξιοδοτηθούν ως τη χρονολογία αυτή δεν θα θιγούν. Προφανώς εδώ διαφαίνεται ξεκάθαρα μια προσπάθεια να μη πληγούν από την αντι-ασφαλιστική μεταρρύθμιση οι εργαζόμενοι που θα βγούν άμεσα στη σύνταξη με απώτερο σκοπό να διασπαστεί το εργατικό κίνημα.

Απέναντι σε όλα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της εμείς απαντάμε:

o Όχι στις αντιδραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό, τις συντάξεις πείνας και τα εξοντωτικά όρια
o Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα με μείωση των εισφορών και αύξηση των συντάξεων
o Κανένας νέος ανασφάλιστος

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
Συμμετέχουμε στηρίζουμε Ενωτική Πρωτοβουλία ΑΡΙ.Σ.-Π.Α.Φ.
Ε.Α.Α.Κ.